به نام خدا

درود بر تو ای خیر ملکوتی و درود بر تو ای مادر گرامی! اکنون که وصیت خود با نام تو بعد از یگانه آفریدگار، که تمامی موجودات خاکی را آفرید، در این مکان آغاز می‌کنم و یاد تو را که در وجودم ریشه دوانیده است، در تمامی لحظات پر خاطره از حیاتم در مقابل دیدگانم نقش از هستی و عشق خدا داد دائمی می‌گردد. این تو بودی که سالیانی دراز متمادی به رنج‌ها و مشقت‌های زندگی را در یک خانواده بر دوش کشیدی، چگونه می‌توانم آن لحظه که در مقابل دیدگانم نقش گرفته بودی، از اذهانم به دور نمایم؟ هیچ‌گاه تو از خیال و اندیشه به دور نخواهم کرد .... آری اشک در چشمانت همچو امواج پر هیاهوی دریا به این سوی و آن سوی رفت و با حرکات از تبسم لبانت می‌نشیند را با من در میان بگذر. ای ... پدر و مادر مگر می‌دانستید فرزندتان برای همیشه از شما جدا می‌شود که هنگام خداحافظی اشک در دیدگانتان حلقه زد؟ مگر می‌دانستید که فرزندتان بار سنگین دو فرزندش را بر دوش شما می‌گذارد؟ مگر می‌دانستید که دیگر فرزندی به نام شعبان ندارید؟ پدر! از شما عاجزانه تقاضا می‌کنم که آن دو طفل را تا زمانی که روح در جسمت است، همچو پدر نگهدارید. برادران عزیزم، داداش حسین و داداش رضا این مسئولیت خطیر را بر دوش شما می‌گذرام و ان‌شاءالله که از روی آن رفتار کنید. در صفحه اول از هر دو شما عاجزانه طلب بخشش می‌کنم چون برادر بزرگ بودید و برای زندگی من زحمت‌ها و رنج‌های فراوانی کشیدید ... خواهران گرامی از شما هم برای همیشه هم خداحافظی می‌کنم و هم طلب بخشش، ان‌شاءالله که شما هم مرا می‌بخشید و در ضمن هیچ‌گونه نگرانی و ناراحتی درباره شهادت من به دل راه ندهید. برادران عزیز و خواهران مهربان به یکتا بودن خداوند سوگند، به تن بی‌سر سوگند، به پاکی فاطمه(علیها السلام) سوگند، از این شهادت من بسیار خوشحال و خرسند هستم و هیچ‌گونه آرزوی دیگری برای من در این دنیای فانی باقی نمانده است. در آخر از شما خواهش می‌کنم که از تک‌تک فامیل‌ها عوض من طلب بخشش کنید. در ضمن در مجلس من تا آنجایی که خداوند رحمان می‌خواهد، بگرید چون ناله و فغان شما باعث در فشار گذاشتن روح و جسم من در آن دنیا می‌شود.

و اما درباره اموال و همسرم:

همان‌طور که قانون اجازه می‌دهد، بچه‌ها را تا هفت‌سالگی برساند در خانه من. بعد از بزرگ شدن بچه‌ها اگر خواست برود خانه پدرش، به جای هشتاد هزار تومان مهریه به آن 100.000 صد هزار تومان مهریه می‌دهید. اگر در غیر این صورت شد، بنشیند و با بچه‌ها زندگی می‌کند. اگر الان خواست برود خانه پدرش، بچه‌ها را پیش عموهایش، هر کدام مایل بودند می‌گذارید ..... جسد مرا در گورستان امام‌زاده اسماعیل واقع در یل آباد دفن کنید .... امیدوارم که تو هم مرا ببخشی چون انسان برای خطا کردن به دنیا می‌آید و هر شخصی برای خود و به اندازه کافی مرتکب گناه و خطا شده است، ان‌شاءالله که بنده حقیر را می‌بخشی ... .